T-í-a
Lin unha vez que a amizade é como non saber bailar pero ter a certeza de que vas ter un círculo no que poder facelo. Quizais sexa un metáfora un tanto utópica, a da vida coma un baile. Si. Con toda certeza é unha metáfora un tanto utópica. Porque no baile da vida, na sucesión frenética de pasos, movementos espasmódicos, cambios de salón, de parella e de estilo musical, absolutamente ninguén ten nin puñetera idea de como bailar. O círculo de amigos, diriamos, sería aquel no que tes a seguridade de que por moi mal que bailes, non se van rir de ti. Pero eu penso que se bailas mal e non tes amigos que se rían de ti, o que tes é unha merda de amigos. A amizade é a que se ri do mal que o fas, grava un vídeo, convérteo nun chiste recorrente entre os que estades no círculo e fai que de rir tanto esquezas que estás a bailar, que o estás a facer mal e que, ademais, o chiste deixou de ter graza hai uns cantos cambios de salón, de parella, de música. A min gústame pensar, tamén, que a amizade n
